Annie Sloan, Miss Mustardseedmilkpaint, Krijtverf en andere namen

 Super Old paint, 500ml nostalgie in een potje.

Oude schilders verfden met wat ze voor handen hadden, en dat is precies wat ik doe en altijd heb gedaan. In mijn speurtocht naar een milieuvriendelijke manier van verven en de populariteit van krijtverf, begon ik mij af te vragen waarom het zo duur moet zijn.

Ik probeerde de populaire Annie Sloan Chalk paint. Daarna kocht nog een aantal andere merken die er zijn.  Ik maakte mijn eigen mengsels en combineerde verschillende soorten.

Het lijkt alsof er elke week wel nieuwe krijtverf op de markt komt wat allemaal beter, duurzamer en duurder is. Mijn ervaring is dat ze nauwelijks van elkaar verschillen in kwaliteit en prestatie,  een paar van hen beweren biologisch afbreekbaar te zijn, anderen waarschuwen voor milieu. Sommige bevatten latex in plaats van krijt, kalk of caseïne en alle noemen zich krijtverf. Qua prijs zijn ze allemaal duurder dan de meeste latex verf.

Je eigen gemaakte krijtverf zal weinig verschil maken met de dure verf uit de winkel.
Een groot deel van de populariteit van sommige krijtverven komt natuurlijk omdat je niet hoeft te schuren van te voren en het op ieder willekeurig materiaal toepasbaar is.. (Wat zit er in die verf waardoor dat mogelijk is?) In het boek uit 1993 beschrijft Annie Sloan hoe ze de verf maakt met natuurlijke ingrediënten, later kwam haar chalk paint op de markt en zijn de ingrediënten opeens geheim.

De Chalk paint van Sloan schijnt weinig VOC's te bevatten,  maar wat is weinig vraag ik me dan af.Schijnbaar toch zoveel dat ze nergens haar ingrediënten op het etiket vermeld,  wat volgens mij toch opvraagbaar hoort te zijn. Ben ik dan de enige die dat vreemd vindt?

Begrijp me niet verkeerd, ook ik werk graag met de verf van Annie, maar ik zou zo graag weten waar ik daadwerkelijk mee werk? EN hoe kan het dat het overal op houdt?

Krijtverf maken is niet duur, waarom is de verf uit de winkel dat wel? En krijtverf toepasbaar op textiel en staal, glas en noem maar op? Hoe kan dat?
Ik wil ook wel mijn geheime verf maken dat overal op houdt, maar graag wel een beetje vriendelijke en betaalbare verf.

Miss Mustardseed's milk paint, ook wel mmsmp, een stuk transparanter, verkoopt haar milk paint (milk=caseïne=) in poedervorm,  alleen zelf het water toevoegen,  want zo luidt het devies, je betaald toch niet voor water?

Shabby paint 100% ecologisch,  maar alleen verkrijgbaar in de USA. Painting the past en de extra matte verf van Karwei zijn verkrijgbaar in ieniemini potjes maar dat is dan net te weinig voor een leuk project en zo'n grote pot is wederom veel te prijzig. Just paint, of praxis eigen merk, of abodanza, of de volgende 'ik heb een eigen lijn' volledig biologisch ecologisch, puur natuur... Overal betaal je voor een merk of een verpakking.

Reiskosten of verzending , want de meeste verf is niet overal voor handen en alleen in liter-of proefpotjes te krijgen.

Ik overwoog om retailer te worden en informeerde bij verschillende van bovengenoemde. Hopende op goedkoop te kunnen leveren en meer inzage in de productie, kreeg ik steeds het volgende te horen. 'Een verplichte minimum investering van minimaal 1300 euro en verplichte display (dus geen online verkoop) en verplichte workshops geven en verplicht je meubels pimpen op hun manier met verplichte nascholing?  1300 euro? Moet ik dan ook verplichte hartjes gaan maken met verplichte love en home teksten? Hoe idioot veel en hoe belachelijk duur moet ik  gaan verkopen voor dat dat loont. En daarnaast, ik lust geen eenheidsworst.

Hoeveel grondstoffen kan ik wel niet kopen voor dat geld? Hoeveel mensen moet ik besodemieteren om een commercieel idee van een ander te spekken. Zelf ingrediënten kopen kost je €41,- bij de verfhandel en levert 3 liter verf op.

En dan hebben we nu verf in een flaconnetje van 250 ml bij de action voor maar €2,99, binnen een week uit alle winkels gevlogen. Wat zegt dat? We willen dus makkelijk toegankelijke verf, kleine verpakking en niet duur!

Verven doen we het liefst zelf, als we dat leuk vinden, zo goedkoop mogelijk maar het moet er wel leuk uitzien en graag op natuurlijke basis en makkelijk.

Waarom kiezen we massaal voor dure verf?

En dan het afwerken.
Om je project weer en vlek bestendig te maken moet je het waxen met een dure wax.
Je boent je een ongeluk en je mooie matte resultaat is weg.

Met bijenwas heb je hier geen last van, is in iedere winkel te koop en ook hier maakt het merk niet zoveel uit. Overigens hoeven lang niet alle meubels of voorwerpen in de was, alleen als je het buiten wilt gebruiken of wanneer je het in natte ruimtes gebruikt. waar je in de regel toch beter kan kiezen voor een verf op oliebasis.

Feit is en blijft, merken, verfjes uit de winkel, bewezen kwaliteit of niet, zijn duur en moeten hoe dan ook naar de milieustraat.

Milieuvriendelijke verf bestaat niet tenzij je die zelf maakt, en zelfs dan heb je additieven nodig om het houdbaar te maken. Deze kunnen best biologisch afbreekbaar zijn, maar zullen altijd agressief of irriterend zijn. Een verf, welke dan ook is nooit goed voor het milieu!

Super Oldies is een beetje klaar met de mooie verhalen.
Vroeger......
Hadden ze alleen verf uit de natuur, dat wil niet zeggen dat het biologisch of milieuvriendelijk was.
Alle oxydes en loodverf (mooi wit dat lood en super antischimmel en vochtwerend, waanzinnig houdbaar) maar oh zo giftig, tja dat wisten de alchemisten pas veel later.

Krijtverf, watergedragen verf, wat over is, van welk merk eender.

Ik ben dol op verfjes en niet bang om te experimenteren en te combineren.

Verf weggooien is zonde en ik wil wel graag een beetje verantwoord bezig zijn met de natuur en haar producten.

Krijtverf, caseine, lijnolie, zijn mooie ingrediënten die het hout laten ademen en binnen hun specifieke manier van aanbrengen een  duurzaam resultaat hebben. Voor je houten meubels is dit absoluut beter dan synthetische verf

En met een doodgewone bijenwas..... kan je elk meubel poetsen en sealen.

Er hoeft dus echt geen naam op een potje te staan, waarom betalen voor een merknaam ?

Durf je het zelf niet aan om een meubel te verven dan kan Super Oldies dit ook voor je doen.

# lijnlolie is niet met water verdunbaar. 
hieronder het resultaat van een bewerking met lijnolie hierover meer in een ander blog.

In onderstaande boeken staan ook erg leuke tips om krijt of kalkverf te gebruiken, maar eigenlijk moet je gewoon doen en expirimenteren.
Als je dat eng vindt dan zou ik zeker een dergelijk boek bij de hand nemen, al was het alleen al voor de mooie plaatjes.

Ik ben erg benieuwd naar jullie ervaring met de verschillende krijt/matte verven, eigen recepten en de afwerking met wax/polish/vernis.

Koop jij de verf kant en klaar of mix je verschillende?

Let je bij het kopen en het verwerken op het milieu?

Koop je speciale craquele en bonds of gebruik je je eigen verouderings methodes

En wat doe jij met je verfresten?

Ik heb nog een paar liter krijtverf van verschillende merken voor 7,50 in een potje van 500ml
Deze meng ik in elke kleur die je wilt en de volgende stap wordt het zelf mengen van verf, hierover zal ik dan weer uitgebreid bloggen.

Ik hoor graag je reactie.
Hier het boek van Annie Sloan

Test met Painting the past
Action deco verf op stof 

Verborgen schatten

In het Thüringer wald belandden we op een camping in het dorp Ruhla vlakbij Eisenach. Alsof je terug reist in de tijd. De gigantische natuurparken zijn allemaal werelderfgoed en de dorpjes liggen als kleurige lapjesdekens tussen de heuvels. Een ongekende rust en vriendelijkheid, helemaal wanneer je pas uit een toeristische hel komt waar je meer Nederlanders ziet dan lokale bevolking. En het enige wat je kan leren aan cultuur is het lijflied van de naastliggende camping die er bij 5 tot 10 jarigen in wordt geramd zodat ze na 20 jaar nog dagelijks Camping Mario lalalalala zingen.

Hier, op de Alte Ruhl (ruhl komt van oud dialect wat rollend betekent,een verwijzing naar het beekje wat er stroomt) voelden we ons meteen thuis. De camping was super relaxt en spotgoedkoop zoals alles in (ex)Oost. Na een avondje bijkomen de wandelschoenen aangetrokken en daar liepen we letterlijk tegen een spookdorp aan. Een zestigtal huisjes verscholen achter de camping, overwoekerd en verlaten in het bos. Alles en dan ook werkelijk alles was uit de woningen gesloopt. Onze nieuwsgierigheid was gewekt en met de camera in de aanslag zijn we op speurtocht gegaan. Wat een fantastische plek! De fantasie was aangewakkerd en we zagen ons daar al wonen. Met jeukende handen zijn we alle huisjes door geweest. Zelfs een tekening gemaakt van de ligging en aantekeningen van elektra, water en andere aansluitpunten.

Na de Wende hebben ze alle bruikbare spullen uit de woningen getrokken, elektra en water afgesloten en zijn er flink wat feestjes gevierd. Dit was een vakantiedorp geweest, maar van wie, stasi's? foute lui? Navraag op de camping leerde ons dat het te koop was en inderdaad een vakantiepark was geweest. Hierop zijn we naar de plaatselijke bibliotheek gegaan om meer te weten te komen. Hier vonden we geschiedenis van het dorp vanaf 1300 maar nauwelijks een woord over de beladen periode.
Oost Duitsland heeft hele stukken geschiedenis uit de boeken geschrapt. We kwamen te weten dat de arbeiders van het dorp, waar ze messen, tabakspijpen en kinder-uurwerken maakten, de huisjes mochten gebruiken om hun vakantie te vieren. Arbeit macht frei.

Na drie dagen fantaseren over de wederopbouw van het park, maar dan met ecohuizen, zelfvoorzienend door middel van zonne-energie, mosdaken, visvijver, wildjacht, moestuinen, schapen (voor kaas en wol of een shoarma)moesten we toch concluderen dat naast de aanschaf van het park eerst een goede baan nodig is. Je verdient daar geen drol en met een fulltime job (niet in de buurt, dus reistijd) heb je geen tijd om alles zelf te bouwen. Om binnen een paar jaar een flink deel van het park op te knappen heb je naast heel veel tijd, heel veel geld nodig. Bij deze een oproep aan investeerders, miljonairs, mensen zonder erfgenamen of wie dan ook die nog wat geld te veel heeft, wij hebben wel een leuk doel. (Ron, hoe zet ik die sponsorknop op mijn blog?)
View Screen Capture


Update: Die investeerder is inmiddels begonnen, helaas zonder ons, en heeft er een compleet nieuw park neergestampt. Het is onherkenbaar, zoals de hele regio eigenlijk. De huizen zijn allemaal gerestaureerd en de prijzen rijzen de pan uit. Het voormalig Oost is West voorbij.