Zomervakantie is over.

De vakantie raast voorbij.
De kinderen hebben zes weken vakantie en daarvan zijn nu 5 weken voorbij.
Over een week begint het nieuwe schooljaar en dan is alles weer 'normaal'.
Zou je denken.

Niet echt, in die paar weken is er zoveel gebeurd dat we na deze vakantie anders in het leven staan.
Zoon heeft deze vakantie veel nieuwe vrienden gemaakt in het dorp en zowaar een beetje verkering.
Dochter is voor het eerst met haar vriend op vakantie geweest, twee hele weken naar Zuid Frankrijk.
Vol vertrouwen dat deze twee kanjers er wel komen, gaan we naar het volgende schooljaar.
Rijlessen, nieuwe opleiding, werken, vrienden en vriendinnen.

Mijn ouders hebben een hele vakantie in de lappenmand doorgebracht, maar herstellen en worden beter, al kost dit nog wat tijd.
De Super Oldies hebben nieuwe plannen, of eigenlijk oude plannen afgestoft en gaan hier vorm aan geven.

En dan eindigt de vakantieperiode opeens heel triest.
Onze beste vriend zit op dit moment in het ziekenhuis bij zijn vader te wachten op het einde, zomaar, totaal onverwacht.
Een sterke jonge vent in de bloei van zijn leven.
De man, altijd gezond, nooit een dag ziek, kreeg een hersenbloeding en er is niks meer aan te doen.
52 jaar, en van de ene op de ander seconde is je leven voorbij.

Hoe onwezenlijk en bizar, niet te bevatten dat je vader die altijd sterk, opgewerkt, trots, die grote stoere man, je beste vriend nu zijn laatste uren in een ziekenhuisbed doorbrengt en je afscheid moet nemen. Niet wetend hoe lang dat nog duurt.

Jij als vrienden aan de zijlijn niks kan doen dan telefoontjes afwachten en meeleven.

Hoe relatief is dan alles weer.
Zo machteloos en onwerkelijk is dit.

Lieve vrienden en familie, wij wensen jullie alle sterkte in de wereld om 'heit' een waardig afscheid te geven en hopen dat je met jullie ontzettend mooie warme familie dit samen een plek kunnen geven.
Jullie 'heit' is trots op jullie, dat weet ik zeker.

Trouwen en kapotte auto's = like rain on you're wedding day?

Met nog drie dagen te gaan is het echte aftellen begonnen.
Gelukkig is alles geregeld en hoeven we zelf niet zo heel veel meer te doen.
Over drie dagen gaan we dus echt trouwen.

Wow.

Tijd om alles te laten doordringen is er nog niet geweest, wat een onvoorstelbare rollercoaster waren de afgelopen jaren, maanden, weken en nu dagen.

Dat alles altijd anders gaat dan je probeert te plannen is al lang bekend, daar gaan we ons dan ook echt niet meer druk over maken.
Waar ik me wel druk over maak, is het weer!!

De weerberichten zijn niet bepaald stralend, en het idee dat ik(in mijn kort geknipte trouwjurk) moet verkleumen is niet mijn idee van de mooiste dag.


Maar als ik nu naar buiten kijk en zie dat het zonnetje al flink zijn best doet terwijl de voorspelling voor vandaag ook prut was, moeten we maar geloven dat de weermannen er gewoon geen idee van hebben, en een schietgebedje richting de weergoden doen.

Dat er twee auto's vorige week zeiden, bekijk het even lekker en we nu voor de honingmaan (wie bedenkt die stomme termen) op zijn minst een andere auto moeten aanschaffen en we dus weer druk zijn met totaal andere zaken dan ons zenuwachtig maken voor een trouwerij, onze trouwerij, is niet anders.

Ik volgde een poosje op fb wat 'Ik ga trouwen" pagina's en daar werd ik wel zenuwachtig van.
Je kan je inderdaad druk maken of oom Jaap in een glitterpak komt of tante Truus in een witte jurk en of iedereen wel in de juiste kleur paars komt.
Holy cow.
En twee jaar voor de datum huilen omdat je visagiste niet reageert of ze over twee jaar wel kan.
OH MAAI GUT.
Wel erg grappig maar wat sneu dat je drie jaar van je leven in de stress zit voor die ene dag.
Ik heb dan ook heel snel de pagina weer verlaten want ik werd er nogal rebels van.

Over een paar weekjes zal ik hier de foto's posten en het verhaal over het kort knippen van de trouwjurk toe lichten.
Tot zover het tipje van die sluier.

Nu maar even de stad in voor een dikke panty, want ik ga dus niet verkleumen, weer of geen weer.

Ik ben er klaar voor, let the sun shine!!

Please????

Hoe het sprookje begon

Hoe het sprookje begon en de eerste stap.
Iedere reis begint met de eerste stap.

Wel hier begint de onze.
Er was eens....

Het sprookje begon in een kroeg genaamd  'de zevende hemel", op Hemelvaartsdag. Meer symbolisch kan bijna niet. Hier werden de super Oldies op slag verliefd.
Twee mensen die het na verschillende ervaringen, over één ding eens waren, samenwonen, trouwen, er nog een keer intrappen, NOOIT weer!
En zie hier, de trouwplannen zijn in de maak.
De emigratieplannen ook.
Niet samen zijn: geen optie.

En waar gaat de reis nu naar toe:
Wel de bestemming is bekend.
We zoeken een huis in Rheinland Pfalz, omgeving Trier.
Het huis is voor ons samen en de kinderen.
Onze tuin, of liever nog ons eigen bos willen we delen met mensen die net als wij een voorliefde hebben voor natuur, rust en ruimte. Nu denkt u misschien dat wij een camping of bed&breakfast willen beginnen maar dat is niet de bedoeling.
Wat we wel willen is land, veel land. Met huisjes, cabins, chalets, ferienwohnungen, finca's, blokhutten, what's in a name.
Oerdegelijk en origineel, willen wij je mee terug nemen in de tijd.
De goede oude tijd.
De nostalgische jaren herbeleven in een huisje in stijl.
Letterlijk een ouderwetse vakantie beleven.
Hierbij kun je denken aan de jaren twintig, een huis met smaak en liefde ingericht zonder enig modern snufje. Weelderige bloemen en pasteltinten.
Een huis uit de fifties, een juke box en rock&roll all over the place.
De sixties, flowerpower.
The seventies, compleet met oranje behang en bruin bankstel en daarbij de macramé niet vergeten. Een cassetterecorder met bandjes en een kleuren tv.
En niet te vergeten de eighties! Zwart-wit. Strak en modern, space was het woord. Met een cd speler en misschien wel een magnetron.
Verder willen we niet gaan, terug in de tijd betekent hier genieten van de luxe die in die jaren aanwezig was. Computers en high tec was nog ver weg. Mobiele telefonie daar konden we prima zonder. Msn, Hyves, Facebook, twitter, bloggen en e-mailen deden we nog niet.
Een weekje zoals het vroeger was, dat is wat we neer willen zetten.

Middels het bloggen houden we je op de hoogte houden van de stappen die we ondernemen om jullie over twee jaar te kunnen verwelkomen in ons vakantie paradijs.

Wordt vervolgd.