Posts tonen met het label Walnoten. Alle posts tonen
Posts tonen met het label Walnoten. Alle posts tonen

maandag

Bijna perfect.

Na enkele jaren het tweede weekend van Oktober in Vianden te zijn geweest op de notenmarkt,
hadden we bedacht om dit jaar een keer wat eerder te gaan zodat we nog wat mooi najaarsweer konden genieten, de verse appels konden plukken en uiteraard verse noten.

We boekten een huisje in Schonberg, op 100 km van Vianden, vlakbij of eigenlijk midden in de Vulkaaneifel. Het leuke van booking.com is dat je, eenmaal in het systeem, steeds de leukste aanbiedingen krijgt voor de plaatsen waar je eerder op hebt gezocht en zo kan je voor een minimaal budget een weekendje weg.

Vrijdag vertrokken we rond een uur of 15.00 en om 19.00 waren we bij onze plaats van bestemming. We hadden een huisje met kitchenette en kochten in de supermarkt nog snel wat avondeten.
Schweinenacken, zuurkool en rosti en zaten we voor 10 euro,  een half uur later  te smullen.

Na het eten een kopje koffie gezet en buiten op het bankje van de omgeving genoten.


Zaterdag zijn we in alle vroegte met een kofferbak vol lege tassen vertrokken naar Luxemburg om noten en fruit te plukken.
Vorig jaar hadden we een plaats ontdekt waar een compleet veld in onbruik was geraakt en waar we tassen vol met peren, appels en noten hebben geraapt. Vol goede moed gingen we daar weer heen en hadden in no time drie big shoppers vol heerlijke appels. De noten waren nog niet zo ver dat ze al op de grond lagen en langs de doorgaande wegen hadden we niet zoveel moed om daat aan takken te schudden of met stokken in de bomen te slaan, we hebben dit jaar dus niet zoveel noten kunnen rapen, maar ja je kan niet alles hebben. De beloofde stoofperen van vorig jaar waren helemaal nergens te bekennen, net als de pruimen. Als vervanging hebben we maar een struik met rozebottels leeggeplukt. Met in de diepvries drie zakken vlierbessen en een diepvrieszak vol bramen, hebben we meer dan genoeg om straks met de sapextractor een litertje of 40 sap voor limonade, wijn en jam te gaan maken.
De sapextractor heb ik nu een jaar of 5 en ieder jaar ben ik weer dolgelukkig dat ik die heb aangeschaft. Je hebt een veel grotere sap opbrengst, het is meteen steriel en je hoeft niet te zeven of te knoeien. Alleen de flessen schoonmaken en het liefst de extractor op de houtkachel en het huis ruikt  lekker naar vers fruit, hout en gezelligheid, terwijl je alleen maar af en toe een flesje vult met sap en dat ding zelf het werk verder doet. Van de overgebleven most in de extractor kan je zelfs ook nog wijn maken, je verspilt dus helemaal niks.
We reden terug door de Vulkaan Eiffel en via een omleiding kwamen we in een dorpje waar een rommelmarkt was. Natuurlijk gingen we even kijken en liepen een rondje door het dorp. Als je al een jaar of 5 naar huisjes aan het kijken bent, dan is het alsof je er een extra zintuig voor krijgt en zodoende stonden we even later bij een burcht met een fantastisch uitzicht. Met het huisjes-kijken-droomhuis-virus reden we terug door de prachtige omgeving en,

 besloten we dat we zondag terug zouden rijden via ons droomhuis wat we een paar weken terug hadden gezien op de Trovit-huizen-app.

De kofferbak was gevuld met gratis fruit.
De voorraad drank, tabak en benzine voor een prikkie aangevuld, dus die 400 kilometer omrijden hadden we er op voorhand al uit.

Bij de Weser aangekomen hebben we de auto geparkeerd en gekeken hoe groot dat Grundstuck nu werkelijk was. Met google maps kom je een heel eind maar in het echt is, een afstand wat je loopt en ziet, toch net even anders dan vanaf een plaatje.



 We wisten dat het huis direkt aan de weg lag  tussen de kalkwerken en de krachtcentrale.
Het huis heeft een grondstuk van 10.000m3 en ligt pal aan de Weser. Het grondstuk is smal en staat vol met appel-peren-en notenbomen. Daarvoor hadden we dus niet naar Luxemburg gehoeven.
We liepen lang de weg om te kijken waar boomgaard ophield en dat was een ruime 600 meter verderop wat betekent dat de lap grond gemiddeld 15 meter breed is op een schuine helling. De boomgaard was oud, overwoekerd en totaal onbegaanbaar tegen de schuine helling aangeplakt.
Vanaf de drukke doorgaande weg, ligt een fietspad met daarnaast een in onbruik geraakt spoor en direkt daarnaast een 15 meter afgrond naar de Weser waarop de boomgaard staat.


Tegenover het huis konden we zo de bos in wandelen.


Het huisje zelf was niks bijzonders.


Het uitzicht was inderdaad magnifiek. Eigenlijk was het precies zo als we ons hadden voorgesteld. Het is een huis, omgeving, grondstuk, boomgaard, alleenligging, uitzicht, infrastructuur, werkgelegenheid, mogelijkheid tot zelfvoorziening, afstand tot Nederland en prijs waar we van dromen, en toch is het 't net niet. Het ligt te dicht aan de (drukke)weg, de boomgaard ligt te scheef. Als er de mogelijkheid is om het veld naast de woning aan de andere kant erbij te kunnen kopen aanwezig is, dan zijn we verkocht. Als, .... eh, als we NU het geld zouden hebben en als het NU zou kunnen.


Helaas.
Of gelukkig, kunnen we nog een paar jaar van die heerlijke weekendjes weg en steeds dichter bij ons ultieme droomhuis komen.

zondag

Appels, peren en vrolijke noten


 Je mag appels niet met peren vergelijken zegt men maar ze gaan prima samen, vind ik.

Vorig jaar hebben we een gigantische lading appels en peren geraapt die ik samen tot een soort appel-peren compote heb verwerkt.

Na drie dagen schillen en koken en in porties invriezen kon ik geen appel of peer meer zien maar dat weerhoud ons er niet van om dit jaar hetzelfde tripje weer te gaan maken.

De stoofperen kookte ik in rode wijn met een kaneelstokje, lekker traditioneel en hier en daar gingen er wat appel bij door.
De peren bleven lekker stevig en de appels werden moes. Een heerlijke combi. Af en toe een handjevol rozijnen of cranberries erbij en zo kwam de diepvries vol met een voorraad voor een heel jaar.



 Van alle walnoten die we raapten zijn er inmiddels 10 stuks uitgegroeid tot mini walnotenboompjes. Ze staan veel te dicht op elkaar want we hadden nooit verwacht dat de boompjes zo goed aan zouden slaan.

Omdat we totaal geen ruimte hebben voor 10 bomen had ik naar aanleiding van een schrijfsel van haar beloofd om een boompje te doneren voor in haar sneue tuintje.

Toen rees echter de vraag wanneer dat zou kunnen. Dan google je er wat op los en leer je dat je een walnotenboom mag verplanten als hij in rust is, dus als de blaadjes zijn gevallen, ergens tussen november en april.

Maar je leest dan ook dat bomen diep en breed wortelen (lees- probleem). De miniboompjes staan erg dicht op elkaar, of die een uitgraving gaan overleven is een geheel andere vraag. De boompjes schijnen ook nog eens snel te gaan bloeden en raken dan geinfecteerd.

Wat ook nog bijzonder boeiend is, de bomen hebben het liefst een andere boom nodig mits deze ergens in een straal van een kilometer in de buurt staat. Je hoeft dus niet twee bomen in je tuin. Wat ook niet aan te raden is als je geen grote tuin hebt.

Een notenboom kan wel 25 meter hoog worden.
Ook kan het wel 15 jaar duren voor er een noot verschijnt.
Maar een boom kan  zo´n 150 jaar oud worden, als je de tijd hebt, zal je dus nog 135 jaar noten kunnen eten. (noten zijn erg gezond dus je komt een heel eind als je ze eet).

Juglans is de Latijnse benaming voor Walnoot en is een verbastering van het Romeinse Iovis Glans, wat Jupiters eikel betekent. Dat zijn toch feitjes die erg grappig zijn.
Wat ook erg grappig is, omdat die bomen elkaar van grote afstand bestuiven, kan het maar zo zijn dat je van een gevallen noot, een totaal andere boomsoort krijgt, dan waar de noot afkomt.

Ik heb dus geen idee hoe groot de bomen worden, duurt het 3 of 15 jaar voor er noten aankomen?
Overleven ze de eerste winter?

Ze schijnen het best te gedijen in hun natuurlijke omgeving, tja, hoe breed kan je dat zien?

Zou houden van kleigrond, daarmee zit ik in ieder geval goed. En als we binnen drie jaar emigreren, gaan ze mee terug naar land van herkomst, mits ze dan niet al veel te groot zijn.

Over een paar weken is deze voorraad weer aangevuld en zullen er ongetwijfeld weer een paar ontspruiten. Laat me maar weten of je een paar verse noten wilt om zelf te ervaren of er een boom in jouw tuin gaat groeien.

Nog een fijne bijkomstigheid. De bomen zijn mooi, geven schaduw, noten, mjam mjam (en ubergezond, goed voor je hersenen)en vliegen hebben een gruwelijke hekel aan de geur van de boom en blijven uit de buurt. Je kan dus de hele zomer buiten onder de boom vertoeven zonder dat je wordt lekgeprikt! Misschien kan je je inwrijven met blad van de boom, dat het ook buiten je tuin vliegwerend werkt... Dat zoeken we op... wordt vervolgd.

woensdag

September, een tijd voor de oogst

September, een tijd voor de oogst.
Meteen denk ik aan Nederwiedewiedewiet, na het schrijven van dit zinnetje maar dat komt omdat ik vroeger Doe Maar fan was en heeft niks met mijn oogst te maken.

Nadat we afgelopen zondag de Otten caravan hebben opgehaald en we druk aan het brainstormen gingen over de inrichting van de teardrop en het wel of niet oplappen van de Biod, kregen we toch nog erg zin aan vakantie.

De afgelopen zomer liep alles anders en zijn we behalve een kort weekendje niet weggeweest.

Tot nu toe gingen we wel ieder jaar in September naar Rock & Roll Street op Terschelling en in oktober naar Vianden naar de notenmarkt. De leukste uitstapjes zo na de zomervakantie en voordat de herfst invalt. Al hoewel, echte herfst zoals ik me dat van vroeger herinner, hebben we allang niet meer. Het is nu vaak een Indian summer die overloopt in een twee maanden winter waarna het voorjaar vreselijk traag op gang komt. Alsof de herfst (lees kwakkelweer) zich verplaatst heeft naar het voorjaar. Je hoort mij daar niet over klagen.

Vorig jaar hebben we in Vianden zoveel noten geraapt dat er nog een voorraad aanwezig is.

En stoofperen in een hoeveelheid dat we gister nog maar een portie uit de diepvries hebben getrokken.
Er liggen nog drie porties.

Met september voor de deur en twee caravans in aan-en opbouw, hebben we zin om weer te gaan.

Je begrijpt dat je in oktober wel een droge caravan moet hebben om uberhaupt te kunnen genieten want nat en koud is niet fijn, ook al schijnt overdag de zon, in de avond als alles klam wordt en de temperatuur daalt wil je echt niet meer in een tentje liggen. Toen we vorig jaar het grondzeil na een weekend kamperen uit de voortent haalden, hebben we die eerst in de beek gegooid en over de brug gehangen. Er zat wel 10 kilo blubber in.
Terschelling gaan we over slaan, een weekendje feestvieren kost een vermogen en we hebben de tijd ook niet.
Na tegenvallend marktbezoek zullen we de eerste zaterdag van september naar Bakkeveen moeten gaan en de eerste zaterdag van Oktober ook. Dat heet de snertmarkt en is de laatste buitenmarkt van het seizoen. Vorig jaar kregen we een kop snert, terwijl het 20 graden was in het najaarszonnetje.
Daar hoef je echt niet voor op vakantie.

Dit jaar heb ik voor de september en oktober markt een paar dirndl jurkjes voor de verkoop, ______deze zet ik vandaag op morgen ook op Marktplaats, zie link onder dit blog_____________
we zouden ook nog naar het Oktoberfest kunnen gaan (wel naar Duitsland uiteraard). Heerlijk al die vooruitzichten. Wat wel en wat niet. En welk weekend doen we dan wat? Op voorhand al weer te weinig weekenden.

Wederom weer allemaal luxe problemen.

Nu het nog mooi weer is, groeien de appels, peren, druiven, pruimen, bramen, vlier en walnoten nog even lekker door en om al dat heerlijks te plukken en tot wijn, compote, sap, siroop en voorraad klaar te maken, hebben we ook nog twee weekenden nodig.
Een weekend lang door de heuvels wandelen met tassen en tassen vol lekkers wat anders weg ligt te rotten, is de ultieme kick!

In september moeten we dus oogsten, eerst op de markt, de voorraad spullen verkopen waar we dit jaar niet aan toe zijn gekomen.
De caravan in dusdanige staat maken dat we droog kunnen kamperen eind september of begin oktober.
En dan de vruchten plukken, letterlijk, van het hard werken van het afgelopen jaar.

Te beginnen vandaag met de pruimen uit eigen tuin en een begin maken met strippen van de Otten zodat die het komend weekend als kaal chassis kan worden verplaatst naar werkplaats en de Biod ervoor terug kan om te worden bekleed met nieuwe skai en isolatie.


donderdag

Geweldigenoten

We hebben geweldigenoten op de notenmarkt.
Superweer.
Geweldig hotel.
Zeer bijzondere mensen ontmoet.
Top sfeertje.

Hieronder het persbericht en uitzending op RTL Luxemburg.
De hoteleigenaar, Jean Nelissen (Auberge du Chateau = aanrader!) komt even kort in beeld en kon dankzij iemand de te veel notenlikeur had gedronken zijn eigen 5 seconds of fame geen eens live bekijken. (dit is een oud bericht en werkt niet meer naar behoren, excuus)


Het Luxemburgs bericht heb ik laten staan, het taaltje is wel heel bijzonder, kan jij er wat van maken?






Den traditionelle Rendez-Vous zu Veianen, dës Kéier mat Noss-Porto.












    Aanbevolen post

    Dirndl, pruimentijd, slopen, bouwen en Rock&Roll

    Tussen de bedrijven door een jurkje maken